Já nú er komin betri tíð – en þó ekki með blómum í haga. Það er sem betur fer orðið fært til þess að fara út að ganga eins og við Haukur höfum gert bæði í gær og í dag. Maður verður reyndar að vera vel skóaður því stundum þarf að vaða vatnselginn en þetta er yndislega hressandi. Selma og Jói buðu mér í kaffi á sunnudaginn. Það var ósköp notalegt eins og alltaf að koma til þeirra. Selma er að ná sér eftir mikla aðgerð á hálsliðum. Það lítur út fyrir að þetta hafi heppnast vel en það er talsverð áhætta að fara í svona aðgerð en þetta lofar allt góðu.
Haukur keypti almennilega snjóskóflu handa mér svo nú er ég betur búin undir næstu snjóalög.
Hann Unnsteinn, uppáhaldið okkar mæðgna, lagði af stað í gær til ársdvalar sem skiptinemi á Nýja Sjálandi. Það er sko ekkert smá ferðalag – tekur yfir 30 tíma. Það hlýtur að vera svoldið erfitt að fara einn svona langt út í heim til að vera þar í eitt ár. Sérstaklega þegar maður kemur úr svona samheldinni fjölskyldu eins og Unnsteinn gerir. Ég óska honum bara alls hins besta.