Áreitið mikið.

Það liggur við að maður taki sér frí frá fjölmiðlum því áreitið er orðið svo mikið og varla minnst á neitt sem ekki er neikvætt. Þó hlustaði ég aðeins á Rás 2 áður en ég fór framúr í morgun og þann tíma sem ég hlustaði var eingöngu verið að fjalla um jákvæða hluti, sprotafyrirtæki o.fl.  svo mér fannst nú þrátt fyrir allt, að það væri bjart framundan.  Síðan flutti ég mig aðeins yfir á útvarp Sögu og eftir að hafa hlustað á þá stöð í smátíma, þá lá við að mig langaði ekki einu sinni á fætur. Sú var tíðin þegar ég gat ekki sofið, að  ég skellti heyrnartólunum í eyrun og hlustaði á útvarpið og þá varð oft útvarp Saga fyrir valinu því þar var yfirleitt talmál og það er betra að ná að dorma aftur yfir tali en músik. Þetta var nú áður en öll þessi ósköp riðu yfir okkar litlu þjóð. Nú bregður hinsvegar svo við að það er varla hægt að opna fyrir útvarp Sögu því þar er veröldin ekki svart/hvít heldur bara svört og hvergi ljósglæta.

Auðvitað átta ég mig á því að ástandið er dökkt, en þurfum við ekki alltaf að sjá einhversstaðar ljósglætu til þess að geta lifað þetta af. Mér finnst því full ástæða til þess að benda líka á ljósið í stað þess að eingöngu sé klifað á því sem svartast er. 

Þetta hrun þjóðfélagsins er staðreynd, svo ömurlegt sem það nú er. En við getum ekki trekkt tímann til baka og breytt því sem gerst hefur, hversu reið sem við vitanlega erum. Við megum því ekki koma okkur í það sálarástand að hatast út í náungann og sjá bara allt svart. Það er ljós framundan og við þessi sterka og duglega þjóð megum aldrei missa sjónar á því.

Vitanlega eiga þeir sem komu okkur í þetta ástand að fá sín maklegu málagjöld og ég trúi því, (svo heimskulegt sem sumum finnst það) að svo verði.

Það er mikið um mótmæli núna og ekkert nema gott um þau að segja en ég sannfærist um það betur og betur að ég er friðarsinni, því ég þoli ekki þegar ofbeldi og læti fylgja mótmælum og sit því heima

Ég hef frá því að ég var barn forðast að vera þar sem eru átök og læti. Þetta er bara eitthvað úr uppeldinu. Ég lærði,  að það sem ekki væri hægt að leysa með orðum væri ekki hægt að leysa með átökum. Hvenær hafa líka átök gert neitt nema leiða til meiri átaka og tjóns.

Hins vegar er ekkert sem bannar mér að vera reið og ég er eins og aðrir öskureið yfir öllum þessum svikum og prettum sem við sauðsvartur almúginn höfum þurft að láta yfir okkur ganga.  Ég er bara svo skelfilega trúgjörn að ég vil trúa því að það sé verið að leita bestu mögulegu leiða til þess að vinna okkur út úr þessum vanda til hagsbóta fyrir okkur öll.
Sjálfsagt flokkast þessi trúgirni mín undir það að vera heimska, en þá verð ég bara að lifa við það að vera heimsk.

Góða helgi öll sem ratið hér í heimsókn
Munum að horfa á ljósið en ekki myrkrið.