Já, í dag fagna ég eins árs afmæli, því nú er komið eitt ár frá því að ég fór í stóru aðgerðina mína í fyrra. Þann 15. júní í fyrra setti ég síðan eftirfarandi póst hér inn á bloggið mitt:
“Jibbí! Ég vissi að það borgaði sig að vera jákvæð allan tímann og taka ekki út neinar áhyggjur fyrirfram.
Ég hitti sem sagt lækninn í dag . Hann gaf mér góða einkunnog sagði að það hefði verið góð ákvörðun hjá okkur að taka allt brjóstið ….. Nú þarf ég því bara að vera undir góðu eftirliti og taka eina hormónatengda töflu á dag í 5 ár. Mikið vildi ég að engin kona þyrfti að fara í gegnum meiri meðferð en svona, en því miður er það nú ekki mitt að fá að ráða því.
Ég er hins vegar mjög ánægð og hvílíkt þakklát. Þakklát forsjóninni fyrir að hnippa í mig en fella mig ekki, þakklát ykkur öllum fjölskylda mín og vinir fyrir allan ykkar góða stuðning. Þakklát lækna- og hjúkrunarteyminu sem hefur annast mig Ég vil helst að brjóstamóttakan og þau öll á 10E fái sæmda Fálkaorðu því þar fer hvílíkt einvalalið.
Nú er ég eins og ég hafi unnið Oscars verðlaunin, nema hvað þetta er miklu mikilvægara.
Betri fréttir gat ég ekki fengið…”
Enn er ég svo óendanlega þakklát fyrir hvað allt hefur gengið vel og enn get ég sagt Jibbí! Landspítalafólkið hefur borið mig á höndum sér og gerir enn. Ég hef reyndar ekki getað tekið 5 ára lyf vegna ýmissa annmarka, en breytti um mataræði og reyni þannig að hjálpa til sjálf með því að lifa eins heilbrigðu lífi og mér er unnt Ég fékk niðurstöðu úr segulómun í morgun sem segir að allt sé í stakasta lagi eftir þetta ár og ekkert nýtt komið fram. Ég segi TAKK. Takk fyrir lífið og fyrir allt þetta góða fólk, læknateymin, fjölskyldu og vini.
Ég opnaði Gullkornabókina mína áðan á þessari lesningu sem er hverju orði sannari:
Að ná aftur heilsu með stuðningi ástvina
og annars góðhjartaðs fólks færir okkur hamingju.
Leave a Reply