Ætli það sé öldrunarmerki að láta sér öðru hvoru detta eitthvað í hug til að setja á bloggið sitt, geyma það þangað til seinna og svo þegar þetta seinna kemur og það á að fara að færa til bókar þá er allt gleymt? Þetta gerist æ oftar, en ég ætla ekki að ergja mig á því núna en setja inn nokkrar myndir.
Já, sumarið hefur flogið hjá og alltaf fer það hraðar og hraðar á hverju árinu sem líður. Við áttum góða túra út í náttúruna í sumar, ýmist í dagsferðir eða á húsbílnum. Haustlitaferðin á Þingvöll var alveg einstök og aldrei hef ég komið þar í öðru eins litskrúði og nú. Við höfum oft verið ýmist of fljótt á ferðinni eða of seint á ferðinni en núna var sko rétti tíminn eins og samsetta myndin hérna sýnir.
Við eigum svo yndislegt land að þegar maður kemur á fallega staði á svona fallegum dögum, þá fellur maður alveg gjörsamlega í stafi yfir fegurðinni.
Ég fór líka í göngutúr hérna heima einn morguninn í svona rjómaveðri og hafði myndavélina með mér. Það er svo stutt í fallegar gönguleiðir hérna hjá okkur og alltaf gaman að rölta kringum golfvöllinn, en þar tók ég þessar myndir núna í september.
Fegurð haustsins
Þessar myndir þínar eru hreinn unaður, þetta hafa verið dásemdardagar. Vonandi verður þetta ekki allt fokið út í veður og við þegar ég mæti á svæðið. Bestu kveðjur, hlökkum til að sjá ykkur.
Það er fátt fallegra í henni veröld en góðir haustdagar. Takk fyrir peppið mín kæra frá okkur bestimann.
Við eigum svo yndislega náttúrufegurð og maður verður einhvernveginn gagntekinn þegar maður stendur frammi fyrir slíkri fegurð og kyrrðinni eins og hún var þennan dag.