Erna í heimsókn.

Ég skrifaði ekkert í gær því ég var með næturgest í gesta-/vinnuher-berginu mínu. Erna, systurdóttir mín kom heim frá Bornholm með ösku mömmu sinnar, en það á að vera kveðjuathöfn á næsta mánudag og þá verður kerið jarðsett í Fossvogskirkjugarðinum. Það hlýtur að hafa verið erfitt ferðalag að koma svona ein á milli landa í þessum erindagjörðum. En Erna er ein af þessum hetjum sem bara gera hlutina ef þörf krefur. Ekkert vol og ekkert víl.

Edda og Jón fóru í bæinn í gær og Erna kom svo með þeim austur. Við borðuðum svo öll saman í gærkvöldi og áttum notalegt kvöld.  Erna var svo hér í nótt og við fórum í smá bankastúss í morgun og síðan fórum við í hádegismat til Eddu upp í yndislega sumarbústaðinn þeirra í Vaðneslandi. Ég skrapp svo með Ernu í bæinn seinni partinn því hún ætlaði með Dandý hans Þórs vestur á Snæfellsnes í kvöld til að vera þar um helgina. Ég lét nú duga að skila Ernu í Grafarvoginn til Rutar og tók svo beint strik austur aftur.  Ég bara nennti ekki að fara að þvælast inn í bæ til að kíkja á útsölur eða fara í búðir þó ég hafi heyrt auglýsingar þar um alveg út í eitt alla leiðina í bæinn.  Ég veit ekki hvernig ég kem til með að líta út fyrir rest ef ég held áfram að nenna ekki í búðir. Mér finnst bara svo gott að vera laus við allt þetta borgaráreiti og þegar ég kíki í skápana mína þá sé ég að þeir eru fullir af ágætis fötum og hví skyldi maður endalaust vera að stressa sig á að bæta við það. En ég bara vona að það verði kippt í mig þegar ég fer að verða mér til skammar 🙂 Nú það er kannski ekki loku fyrir það skotið að ég falli fyrir einhverju þegar við Guðbjörg skreppum til Englands. Það er nefnilega svo skrítið að þegar maður er á ferðalögum erlendis þá finnst manni allt í einu að maður eigi ekki nokkur föt. 🙁

Það er yndislegt veður og vonandi verður helgin góð. Við settum niður eina Sírenu í gær og rifsberjatré svo ég geti í framtíðinni haldið áfram að búa til „ömmusultu“ sem er beðið um út á allt þegar Oddur og Karlotta koma í heimsókn.

Ég veit ekki hvort ég skrifa annað kvöld því hugsanlega förum við í Sælukot á morgun. Það bara kemur í ljós.