Í þágu vísindanna.

Já, í þágu vísindanna dreif ég mig út klukkan átta í morgun og smeygði mér inn í bílalestina sem var að fara til höfuðborgarinnar. Ekki var það nú svo gott að maður væri vel haldinn og búinn að fá sinn morgunmat því vísindin kröfðust þess að maginn yrði tómur í öllum heimsóknum á vísindasetrið.

Hinsvegar var það ekkert í þágu vísindanna að ég var með hausinn hálftóman í morgun þegar ég ók í myrkrinu og slabbinu í átt til borgarinnar. Það var ótrúlega mikill krapi á veginum miðað við það að uppgefinn hiti var +2°. Mér fannst ég ekkert sjá því myrkrið var svo svart og svo var einhver úrkoma og ég var að reyna að hafa háu ljósin  en það var alltaf einhver að koma á móti svo þetta urðu eintómar skiptingar á háum og lágum ljósum. Ekki bætti svo úr skák að þegar ég mætti öllum stóru flutningabílunum lá við að litli blái Pólóinn þeyttist út fyrir veg og krapagusurnar gengu yfir man svo að í augnablik sá maður EKKERT, eða ekki þar til þurrkurnar höfðu unnið sitt verk. Ég var að hugsa um það á leiðinni að sem betur fer væri rúðupissið í góðu lagi í svona veðri.  Þegar ég hinsvegar var komin að Ingólfsfjalli á heimleiðinni kom í ljós að allt rúðupissið var búið á tanknum. Heppin var ég að vera komin svona langt því nú rataði litli blár og ók rakleitt alla leið heim á stæðið sitt í Sóltúninu.

Ef það er eitthvað sem mér er illa við þá er það að aka í svona myrkri og krapa yfir heiðina. Elsku styðjið mig nú öll í því að það verði komið upp götulýsingu á Hellisheiðinni svo að gamlar kjarklausar konur komist til borgarinnar og heim. – í þágu vísindanna – ekki gleyma því hve tilefnið var göfugt.

Hvernig er það annars, ætli það sé aldurinn sem gerir mann svona kjarklausan. Ég minnist þess ekki að hafa verið svona bílhrædd hjá sjálfri mér hérna áður fyrr??? Það gæti kannski orðið næsta verkefni Kára að rannsaka það.

P.S. Heimsóknin til vísindamannanna var ágæt og nú er ég komin á fyrsta skammt af tilraunalyfinu og er alla vega á lífi ennþá, komnir 6 klukkutímar.

Góða helgi kæru bloggvinir.