Enn fækkar eldra fólkinu.

Það er alltaf einhver af þeim sem maður hefur þekkt í gegnum tíðina og þótt svo vænt um, að kveðja þennan heim.  Í gærkveldi hringdi Loftur mágur minn og tilkynnti mér að hann Steini frá Heiði, bróðir tengdamömmu væri nú allur. Þau fóru því bæði á sama árinu tengdamamma og Þorsteinn bróðir hennar. Ég fór eftir símtalið að hugsa um allt þetta góða fólk sem ég kynntist í gegnum Odd minn og hvað það er sorglega margt af því farið, bæði ungir og gamlir.

Það var alveg einstakt að kynnast fólkinu á Heiði, en þar var þríbýli. Afi og amma í miðjunni og tveir synir sem bjuggu með sínum fjölskyldum sitt hvoru megin við. Ég skildi það fljótt af hverju allir kölluðu Odd bónda afa því hann var alveg einstök barnagæla og svo hlýr og vandaður maður. Þessa eiginleika hafa svo börnin hans fengið í arf. Það var alltaf mikið grínast og gert að gamni sínu á Heiði og þar var nú Steini oft fremstur í flokki að prakkarast.

Þær eru margar sögurnar sem eru til af skemmtilegu prakkarastrikunum hans Steina og ekki efa ég að það verði fjör í himnaríki nú þegar þau eru bæði komin þangað systkinin Steini og tengdamamma því bæði voru hrókar alls fagnaðar þar sem þau komu.

Eftir að Steini brá búi og fluttist á Hellu þá fór hann að dunda sér við að gera upp gömul húsgögn fyrir fólk. Hann gerði m.a. upp fyrir okkur mæðgur tvær eldgamlar kistur og það er sko engin skömm að handbragðinu á þeirri viðgerð og í raun ótrúlegt hvernig hann fór að því að gera þær svona vel upp því sérstaklega önnur var nærri því farin á haugana því við héldum að aldrei yrði hægt að gera hana þannig að hún yrði stofustáss. Á þessum tíma var Steini orðinn svo illa farinn af gigt að það var eiginlega óskiljanlegt hvernig hann fór að þessu en seiglan og viljinn voru svo mikil að hann gafst ekki upp.

Síðustu ár hefur hann verið á Lundi á Hellu og eflaust hefur hann verið sami gleðigjafi þar og annars staðar.

Ég þakka Steina fyrir samfylgdina og sendi afkomendum hans og eftirlifandi systkinum innilegrar samúðarkveðjur.

————————