Þegar ég kom heim seinni partinn í dag þá sá ég símanúmer á númerabirtinum hjá mér sem ég var forvitin að vita hver ætti svo ég hringdi. Þetta var þá GSM númerið hennar Helgu Guðmundsdóttur, góðrar vinkonu minnar sem var í sumarbústað á Laugarvatni en hana langaði að líta við hjá mér á leiðinni aftur í bæinn. Ég þóttist nú heldur góð að hafa prufað að hringja í þetta númer því ekki hefði ég viljað missa af því að fá hana Helgu í heimsókn. Ég gat platað hana til að vera í kvöldmat og við höfðum um margt að spjalla enda allt of langt síðan við höfum hittst. Við hefðum reyndar þurft miklu lengri tíma til að ná endum saman í spjallinu en þetta varð að duga að sinni.