Naglinn á höfuðið og hananú.

Hún Helga Braga sló sko naglann beint á höfuðið á mér og nú lætur það mig ekki í friði að þurfa að viðurkenna að ég sé ekki daðrari góður, alla vega ekki samkvæmt HelguBrögu skilgreiningu.

Það er nefnilega eitt sem hún sagði sem ég tók beint til mín og hef hugsað mikið um síðan og verð að viðurkenna að ég hef aldrei lært í lífinu. Ég býst nú við að einhver ykkar séu með samskonar baðstofugen, eins og hún Helga Braga kallar það. Þetta er:

Þetta ku vera mjög slæmt einkenni og fellir mann algjörlega á prófinu sem sker úr um hversu góður daðrari maður er. Fyrir svo utan það, að láta þann sem hrósar líta út eins og fífl sem hefur enga dómgreind.

Það rifjaðist ýmislegt upp fyrir mér sem gerir það að ég er í dag með samviskubit yfir framkomu minni fyrir mörgum árum. Ég sé t.d. fyrir mér hana Sivvu mína sem ég vann með. Hún var svona tískulöggan okkar á skrifstofunni, meira að segja lærð í París. Hún kom stundum svo elskuleg til mín og gaf mér hrós fyrir hitt og þetta. Ég tala sérstaklega um hana því skrifstofuaðstaðan okkar var hlið við hlið og hún var alltaf svo góð við mig og jákvæð. Þegar ég var að drukkna í vinnu kom hún stundum og klappaðiá öxlina á mér og sagðist hafa lagað svo fínt jurtate handa mér og svo sagði hún oft eitthvað á þá þeið hvað ég væri fín í dag eða hvað ég liti nú vel út. Í staðinn fyrir að þakka fyrir og segja hvað hún væri nú sæt að segja þetta Þá fékk hún yfirleitt einhverjar hreitur í sig eins og kannski "Þessar gömlu druslur sem eru farnar að láta á sjá, ég er nú búin að eiga þetta svo lengi að þú hlýtur að vera búin að sjá þetta oft. Eða ef hún talaði um að ég liti vel út. " það getur nú ekki verið, ég réði ekkert við hárið á mér og með bauga niður á kinnar"
Svo er nú sér kapituli þegar einhver kemur í heimsókn og segir kannski " Mikið er allt fínt hjá þér", hvað segir maður þá " Það er nú allt skítugt, ég hef ekki þrifið í marga daga" Humm, hver eru skilaboðin – manneskjan sem kom hlýtur að vera sjónlaus að sjá ekki hvað allt er skítugt hjá mér.

Ég skal nú bara segja ykkur það, og ég hef það frá ekki minni manneskju en henni Helgi Brögu, að svona svör við því þegar verið er að hæla manni fyrir eitthvað, hvort sem um er að ræða útlit, fatnað, eða hvað sem er, flokkast undir helberan dónaskap. Með slíku svari er maður hreinlega að gera þann sem hrósar manni, að algjöru fífli.

Svona svör fela nefnilega í sér merkinguna "Þú ert nú algjört fífl að sjá ekki að ég er í gömlum druslum og með bauga langt niður á kinnar".

Ég veit að ég er ekkert ein um það að finnast erfitt að taka vi hrósi við erum örugglega mörg sem falla á því prófinu.

Þar sem ég vil fyrir alla muni verða daðrari góður þá ætla ég nú að reyna að muna að þakka bara fallega fyrir mig ef einhver sér ástæðu til að hrósa mér fyrir eitthvað, til þess að viðkomandi geti að minnsta kosti fengið að halda sjálfsvirðingu sinni en verði ekki gerður að fífli.

Ég hef þetta ekki lengra og óska ykkur öllum góðra stunda.

Þið eruð svo frábær.