Ég var með þessa þrjá herramenn daglangt í heimsókn hjá mér í dag,
þá Odd Vilberg, Ragnar Fannberg og Dag Snæ.
Þegar sá minnsti fékk sér lúr um miðjan daginn gaf ég hinum tveimur að drekka.
Eftirfarandi samtali varð amma vitni að þar sem þeir sátu við kaffiborðið:
"Oddur, veistu að það var einu sinni maður sem kveikti í móunum með því að reka við?"
"Ha, í alvöru. Kviknaði í?
"Já það kom svaka bál"
" Sástu þetta, nei en Gunnar sagði mér þetta."
"Amma! Er hægt að kveikja í með því að reka við í grasi? "
Nei, ekki fannst ömmu það nú trúlegt en hún varð að passa sig að láta ekki sjá að það þurfti ekki mikla viðbót til að hún springi úr hlátri.
"Já, en Gunnar sagði að þetta væri alveg satt".
Gamla konan sem var búin að upplifa ýmislegt á sinni löngu ævi gat ekki staðfest að Gunnar færi með rétt mál.
Alveg heint dásamlegt
Það eru forréttindi að fá að vera fluga á vegg hjá svona ungum mönnum. Dásamlegt hvaða sögur geta spunnist upp og öllu trúað á þessum aldri ef réttur aðili segir frá.
Frábær hugmynd
Þetta er frábært – alltaf jafn gaman að sjá / heyra samtöl barna, þau eru ótrúlega skemmtileg og hugmyndarík.
Gas
Skárra er það nú gasið.
Já…um ýmislegt er spegúlerað. Það er gott en hversu mikið sannleiksgildi þessarar sögu er ætla ég ekki að hugsa um..hún er flott:)
Ég segi nú bara eins og afi.. skárra er það nú gasið..
það er..
ekkert sem toppar blessuð börnin. Kveðja úr Hornafirði
Rekaviður
Hefurðu ekki bara miskilið blessað barnið? Var hann ekki að tala um að maðurinn hafi kveikt í mosa með reknum viði, rekavið?